Ontspannende massage??!?!

Lieve allemaal!

Hier weer even een klein verslagje van de half-Chinees! We zijn inmiddels weer een paar weekjes verder maar er is simpelweg geen tijd! Tussen alle zwemslagen, sauna´s, stoomcabines, huiswerk, excursies en vooral restaurants, vliegt de tijd voorbij en voordat ik het weet, heb ik al in geen tijden meer een berichtje achtergelaten. Sorry!

Het waren een paar hele drukke weken met van alles en nog wat. Op 29 mei is mijn vriend naar Taipei gekomen (even de bril opzetten: jaja, u leest het goed) om hier, samen met mij, gedurende twee weken de stad onveilig te maken. Ik heb de goedbetaalde baan van "eetspecialiste en restaurantexpert" (gratis lunch en diner!) geheel vrijwillig en zonder enig tegensputteren op me genomen en wat bleek? Twee weken is niet genoeg voor al het lekkers wat er hier te proeven valt! We kwamen tijd te kort, zowel voor de lokale gastronomie als voor alle prachtige bezienswaardigheden. Inmiddels is Joan weer terug in Spanje maar ik heb wel voor elkaar gekregen dat hij is teruggekeerd met een onbetaalbare souvenir: een speciaal plekje in zijn hart voor Taiwan en vooral voor al het lekkers wat hij nu zal moeten missen (jammer hè???). Hij is me dankbaar, ik weet het...

Het afgelopen weekend moest ik gedwongen het land verlaten. Ik had namelijk iets heel ernstigs gedaan: een wind gelaten op straat! Haha, nee hoor, Chinees grapje! Ik moest een kleine excursie maken naar Hongkong vanwege mijn visum. Na drie maanden moet je als student het land verlaten om daarna weer terug te keren. Het is allemaal bureaucratie en grote onzin maar ja, iedereen moet eraan geloven. Het was echter helegaar geen straf want Brian stond me met open armen op te wachten op het vliegveld. Altijd als ik aankom in Hongkong, heb ik toch het gevoel dat ik weer thuis ben. Grappig, dat gevoel raak je denk ik nooit meer kwijt. Het waren weer twee dagen volgepropt met allerlei avonturen.

Het appartement van Brian is heel speciaal en staat op "Discovery Bay", één van de eilanden van Hongkong. Op dit eiland is de lucht nog heel schoon omdat auto´s daar verboden zijn. Alleen de mensen die écht niet zonder kunnen en het zich kunnen veroorloven, rijden daar rond in golfkarretjes. De sfeer is ook buitengewoon speciaal want de helft van de inwoners van dit eiland is Chinees en de andere helft is buitenlander. Meestal zijn het "expats" die besloten hebben om na hun baan in Hongkong te blijven "hangen". Verbaasd me niets want het is daar heerlijk vertoeven. Het uitzicht vanuit de flat van Brian was adembenemend. Als het weer goed is, kun je de andere eilanden van Hongkong zien, schepen die op en af varen en een prachtige wolkenhemel. Mijn liefje, wat wil je nog meer?

Op zaterdag hebben we een lange wandeling gemaakt door het "oerwoud" van Hongkong. Het was die dag flink heet maar de grote bomen boden veel schaduw en, ondanks het flinke zweten, heb ik toch genoten van de tocht. Onderweg hebben we van alles gezien: prachtige bloemen en vlinders, hoge bomen die heerlijk roken, allerlei vreemde insecten en zelfs een paar wilde aapjes. De volgende dag kwam ik haast mijn bed niet uit vanwege de spierpijn in de kuitjes maar het was toch de moeite waard (ondanks de vele muggenbeten).

Maarrrrrr, de twee dagen stonden vooral in het teken van de dim sum (soort Chinese tapas geserveerd in bamboe mandjes) en we hebben daar dan ook heel wat uurtjes aan gewijd. U ziet het al, het dieet was al het raam uit maar nu is het toch écht ten gronde gegaan...

Maar, weer even terug naar de realiteit...Inmiddels is de gewone schoolweek weer begonnen. Toch nog een beetje een speciale week want gisteren had ik vrij vanwege het "Dragon Boat Festival". Ben niet gaan kijken trouwens want ik had belangrijker dingen te doen namelijk, het eten van mijn tante´s zelfgemaakte "kleefrijst piramides". In totaal heb ik er zo´n 4 verorberd (mijn tante was de grote winnares met 5) en ze waren overheerlijk. Daarna wilde mijn tante nog extra feest vieren en zijn we naar een nachtmarkt geweest om te, hoe kan het ook anders, op zoek te gaan naar lekkere hapjes. Wat ik op de nachtmarkt vond waren inderdaad lekkernijen maar helaas ook een paar masseurs die hun waar wilden verkopen via de "ervaar het zelf" methode. De foto zegt meer dan genoeg lijkt me. Waarom weet ik niet maar, iemand slaan met een grote bos takken schijnt een ontspannend effect te hebben op lichaam en geest. Heb helaas niet persoonlijk deze stressverlichtende ervaring kunnen ondervinden...

En, last but nog least, nieuwtjes over mijn nieuwe klas. Ik ben dik tevreden en ik denk dat dit het beste trimester wordt van heel het schooljaar! We zijn maar met een klein groepje deze keer: zeven studenten uit Japan, Korea, Belize, Honduras, Vietnam en zoals altijd, de half Nederlandse/half Taiwanese/wat-er-nog-overblijft-Hongkongnese. De lerares is een lekkere gezellige (fors gezette) Taiwanese die het heerlijk vindt om te lachen en huiswerk op te geven (voor ons eigen bestwil, ik weet het). Kortom, lachen-gieren-brullen en vooral een hele gezellige tijd.

Genoeg voor nu! Iedereen een fijn weekend toegewenst. De zomer staat voor de deur voor ons allemaal. Geniet van het WK voetbal voor alle voetbalfans. Jammer dat Taiwan niet meedoet, dát zou pas een groot feest geven. Hm, zal het Nederland worden of toch Spanje? Ik weet het even niet meer.

Groetjes aan iedereen!