Hongkong
Door: happygloria
Blijf op de hoogte en volg Gloria
19 Februari 2010 | Taiwan, Taipei
Lieve allemaal!
Hongkong is alweer achter de rug, het is veel te snel gegaan! Het was "visto y no visto" zoals de Spanjaarden zo mooi kunnen zeggen: gezien en niet gezien. Het waren heerlijke dagen met papa en onze vriend Brian (die druk in de weer was als onze gids, shopping expert en culinair connaisseur). Helaas was het weer behoorlijk koud en regenachtig maar niet getreurd, dat was het perfecte excuus om vooral naar restaurantjes te gaan om volop te genieten van de heerlijke Kantonese keuken.
Hongkong staat bekend om zijn smaakvolle en overheerlijke "dim sum" gerechten. Je kunt het een beetje vergelijken met de Spaanse tapas: allemaal kleine gerechtjes die gepresenteerd worden in bamboe mandjes. Vaak worden de gerechten geserveerd in kleine porties van drie of vier stuks, afhankelijk van het aantal personen aan tafel. Er is meestal geen menukaart, in plaats daarvan geven ze je een papieren "bestelformulier" waarin je aanvinkt wat je wil hebben. Binnen een paar minuten worden de gerechtjes op tafel getoverd en kan het feest beginnen. De dim sum wordt altijd geserveerd met (jasmijn) thee wat gratis door het restaurant wordt gegeven. Daarom wordt dim sum in het Kantonees (de taal van Hongkong) "yam cha" genoemd, oftewel "drink thee".
Het was fijn om weer even terug te zijn in mijn geboorteland en het voelde ook echt zo. Vanaf het moment dat ik aankwam op het vliegveld voelde ik me al "thuis". We hebben geprobeerd om zoveel mogelijk plekjes te bezoeken van onze tijd in Hongkong: de plekken waar we gewoond hebben, restaurantjes waar we vaak gingen eten, de oude kantoren van papa, bekende winkelstraatjes...Maar, Hongkong is erg veranderd. Ons eerste huis op Robinson Road was een paar jaar geleden naar beneden gehaald en er staat nu een ander, veel hoger, flatgebouw voor in de plaats. Mijn eerste "kindergarten" was er ook niet meer. Gelukkig was Scenic Villa er nog wel, ons tweede huis. Ik kon me nog vaagjes herinneren hoe het eruit zag en het was heerlijk om te zien dat het niet veel veranderd was. Verder zijn de straten van Hongkong ook niet echt veranderd, het barst er nog steeds van de activiteit en de mensen. Maar, ik had er niets zo´n last van want in Taipei ben ik inmiddels wel wat gewend. De skyline van Hongkong blijft adembenemend mooi, vooral ´s avonds wanneer alle hoge gebouwen prachtig verlicht worden.
Chinees Nieuw Jaar en alle activiteiten daaromheen als parades en vuurwerkshows hebben we vooral gevolgd via de tv op onze hotelkamer. Het was zó ontzettend druk dat we geen zin hadden om ons in de mensenmassa te mengen. Op Nieuw jaar (14 februari) hadden we besloten om in het hotel te blijven eten. Het dessert buffet was een waar paradijs voor de zoetekauw of chocolade verslaafde (ik heb het niet over mezelf hoor...). Hoogtepunt was toch wel de "chocolade fontein". Je begrijpt het al, in één avond zijn er heel wat kilo's bijgekomen!
Tja, inmiddels zit ik weer op mijn bed in Taipei. Buiten regent het en er is nog steeds geen zon. Het is koud maar ik zit hier lekker onder de elektrische deken. Het is even slikken om weer terug te zijn in het "gewone" leven, terug naar de dagelijkse dingetjes. Het was hartstikke leuk en ik heb enorm genoten, jammer dat het alweer achter de rug is.
Xin nián kuài le! (Happy Chinese New Year!) aan iedereen!
Hongkong is alweer achter de rug, het is veel te snel gegaan! Het was "visto y no visto" zoals de Spanjaarden zo mooi kunnen zeggen: gezien en niet gezien. Het waren heerlijke dagen met papa en onze vriend Brian (die druk in de weer was als onze gids, shopping expert en culinair connaisseur). Helaas was het weer behoorlijk koud en regenachtig maar niet getreurd, dat was het perfecte excuus om vooral naar restaurantjes te gaan om volop te genieten van de heerlijke Kantonese keuken.
Hongkong staat bekend om zijn smaakvolle en overheerlijke "dim sum" gerechten. Je kunt het een beetje vergelijken met de Spaanse tapas: allemaal kleine gerechtjes die gepresenteerd worden in bamboe mandjes. Vaak worden de gerechten geserveerd in kleine porties van drie of vier stuks, afhankelijk van het aantal personen aan tafel. Er is meestal geen menukaart, in plaats daarvan geven ze je een papieren "bestelformulier" waarin je aanvinkt wat je wil hebben. Binnen een paar minuten worden de gerechtjes op tafel getoverd en kan het feest beginnen. De dim sum wordt altijd geserveerd met (jasmijn) thee wat gratis door het restaurant wordt gegeven. Daarom wordt dim sum in het Kantonees (de taal van Hongkong) "yam cha" genoemd, oftewel "drink thee".
Het was fijn om weer even terug te zijn in mijn geboorteland en het voelde ook echt zo. Vanaf het moment dat ik aankwam op het vliegveld voelde ik me al "thuis". We hebben geprobeerd om zoveel mogelijk plekjes te bezoeken van onze tijd in Hongkong: de plekken waar we gewoond hebben, restaurantjes waar we vaak gingen eten, de oude kantoren van papa, bekende winkelstraatjes...Maar, Hongkong is erg veranderd. Ons eerste huis op Robinson Road was een paar jaar geleden naar beneden gehaald en er staat nu een ander, veel hoger, flatgebouw voor in de plaats. Mijn eerste "kindergarten" was er ook niet meer. Gelukkig was Scenic Villa er nog wel, ons tweede huis. Ik kon me nog vaagjes herinneren hoe het eruit zag en het was heerlijk om te zien dat het niet veel veranderd was. Verder zijn de straten van Hongkong ook niet echt veranderd, het barst er nog steeds van de activiteit en de mensen. Maar, ik had er niets zo´n last van want in Taipei ben ik inmiddels wel wat gewend. De skyline van Hongkong blijft adembenemend mooi, vooral ´s avonds wanneer alle hoge gebouwen prachtig verlicht worden.
Chinees Nieuw Jaar en alle activiteiten daaromheen als parades en vuurwerkshows hebben we vooral gevolgd via de tv op onze hotelkamer. Het was zó ontzettend druk dat we geen zin hadden om ons in de mensenmassa te mengen. Op Nieuw jaar (14 februari) hadden we besloten om in het hotel te blijven eten. Het dessert buffet was een waar paradijs voor de zoetekauw of chocolade verslaafde (ik heb het niet over mezelf hoor...). Hoogtepunt was toch wel de "chocolade fontein". Je begrijpt het al, in één avond zijn er heel wat kilo's bijgekomen!
Tja, inmiddels zit ik weer op mijn bed in Taipei. Buiten regent het en er is nog steeds geen zon. Het is koud maar ik zit hier lekker onder de elektrische deken. Het is even slikken om weer terug te zijn in het "gewone" leven, terug naar de dagelijkse dingetjes. Het was hartstikke leuk en ik heb enorm genoten, jammer dat het alweer achter de rug is.
Xin nián kuài le! (Happy Chinese New Year!) aan iedereen!
-
19 Februari 2010 - 14:08
Johanna:
Lieve Gloria,
Bedankt dat ik weer even met je mee mocht leven.
Jammer dat Hong Kong voorbij is en het genieten met papa en ook dat het weer niet even meewerkte.
Raar idee als je ipv je oude huis wat anders te zien krijgt, beetje triestig!
Dus nu weer wennen aan alle dag en wens je hier veel sterkte mee.
Veel liefs Johanna
-
20 Februari 2010 - 16:54
Marieke:
Tja, back to normal life. Nou jou zeg...
Fijn dat je zo genoten hebt in Hong Kong. Misschien iets om definitief te gaan wonen?
Die Brian lijkt ook niet ouder te worden....
liefs,
je zus -
21 Februari 2010 - 17:33
Uncle Wimpie:
Lieve Gloria,
In grote restaurants zijn kennelijk alle tafels rond. Niet belangrijk maar het viel me op.
Je hebt je reis weer in je "ransel" een interessante uitdrukking van tante Annie ( de overleden zuster van tante Toos).
Het feest is dus weer voorbij en nu er weer tegenaan! Hoef ik trouwens niet tegen jou te zeggen want dat doe je "gewoon"!
Zou het een "objective"kunnen zijn om eerder naar Spanje te kunnen terugkeren als je de cursus met succes eerder beeindigd? (wil je niet zenuwachtig maken).
Sterkte en groetjes/liefs van tante Toos en mij, Wim.
-
22 Februari 2010 - 11:50
Melissa:
Hoi Gloria wat heerlijk om te lezen dat Hong Kong zo geslaagd was het is altijd weer jammer om weer in het ritme te komen als je een paar dagen vrij bent geweest.
Maar dat gaat vast wel weer lukken hoop dat je klas niet helemaal uit elkaar is gevallen.
Fijne week nog liefs melissa -
26 Februari 2010 - 11:57
Koos:
Een bespiegeling over de rondetafel opmerking van Wim.
In die enorm grote restaurants in Hkg (soms op verschillende verdiepingen) is verplaatsing van tafels (4/6/8/10 of meer personen)
dikwijls aan de orde. Geen gesjouw met zijn allen, maar je hoepelt hem in je eentje naar elders. Er gaan meer Chineesjes aan een ronde tafel. Geen poten en belangrijk in China, tafelschikking is wat makkelijker, alhoewel de belangrijkste gast zit altijd het verst verwijderd van de ingang.
En wat hebben we lekker gegeten met onze stokjes.
Koos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
